Parzelnie niskotemperaturowe

W naszej ofercie znajdują się parzelnie niskotemperaturowe jak i wysokotemperaturowe. Poniżej skupimy się na niskotemperaturowych - ich budowanie oraz przygotowaniu do procesu parzenia.

Budowa parzelni

Parzelnia do drewna to najczęściej wolnostojąca konstrukcja szkieletowa wykonana z profili aluminiowych i obudowana płytami termoizolacyjnymi o grubości 100mm (na bazie wełny mineralnej i blachy aluminiowej). Uszczelnienie między kasetami i całą konstrukcją wykonane jest ze specjalnej pasty silikonowej odpornej na temperaturę i wilgotność panującą w komorze.

Wpływ parowania

Parowanie drewna w komorach parzelnianych polega na ogrzaniu mokrego materiału w atmosferze nasyconej pary wodnej w przewidzianym czasie. Jest to para wodna, która nawilża drewno i ogrzewa, ale nie powoduje jego wysuszenia. Podstawowym gatunkiem drewna poddawanego parowaniu jest buk. Drewno bukowe w wyniku parowania już przy ogrzaniu do ok. 70°C zaczyna zmieniać swoją barwę. W miarę podwyższania temperatury i upływu czasu barwa zmienia się poprzez jasnopomarańczową, pomarańczową, czerwoną, ceglastą aż do brunatnej i ciemnobrązowej, podobnej do barwy mahoniu.

W procesie parowania następuje sterylizacja drewna polegająca na przerwaniu procesów życiowych komórek drewna i wszystkich organizmów żywych znajdujących się w drewnie. W komórkach nie rozwiną się wcistki, które mogłyby zamknąć jamki. Podczas parowania giną także owady, ich larwy i grzybnie, więc parowane drewno jest wysterylizowane.

Poza zmianą koloru i sterylizacją drewna proces parowania ma korzystny wpływ na zmniejszenie naprężeń w drewnie oraz zwiększenie plastyczności. Jest to proces niezbędny w przypadku wytwarzania oklein i mebli giętych.

Przygotowanie drewna

W celu uzyskania jak najlepszych wyników parowania drewna ważne jest jego odpowiednie przygotowanie. Drewno nie powinno być przesuszone (najlepiej parować drewno bezpośrednio po przetarciu o wilgotności większej od 40%). Nie powinno się parować drewna o wilgotności mniejszej niż 25-30%, dlatego nasze parzelnie umożliwiają także nawilżanie drewna zbyt suchego.

W jednym cyklu może być parowane drewno jednakowego gatunku, zbliżonej wilgotności, jednakowej grubości i jednakowo ułożone. Tarcica powinna być okorowana. Trzeba pamiętać także, aby drewno oczyścić z trocin. Pozostawione trociny na powierzchni tarcicy powodują zmianę barwy drewna – staje się ono ‘kropkowane’.